Zorladığında geceleri, çok kötü. Yorar seni gecelerin hüznü. Tamamlanmamışsan eğer. Çok uzun kelimeymiş bu. Tekrar kuramayacak kadar. Tersini olamayacak kadar. Belki de sonda. Eğer hissedersen orda. Olacaktır. Bizse bir ileri iki geri. Geriden alıyoruz bütün ilerileri. Biraz sabredersek belki. Olacaktır. Ama biz şımarık çocuklarıyız dünün. Bugünün uyku sersemleri. Bakarız öyle.sersem gibi. ama İçimizdeki isyan. Bugünden nefret eder. Yarından hep umutlu. Düne kin duyar. Şımarıktır aslında dün, bugün. Zamanın köleleri. Şımarık. Pis. Aynalardan mutluluğu çeken. Nefretten bile zevk alan. Kendi çapında. Madde etkisinde. İnsan tesirinde. Bir tatlı sözde. Çözülürüz ki biz. Utanmasız. Bugün bütün cümlelerime nokta koymaktan ve hatta noktalama işaretlerinden vazgeçtiğim dakikada ve gibi bağlayıcı kelimelerle beslendiğimi hissettiğim saniyede kelimeler ne olur susun susun ki bitsin bu cümle bitsin ki insanlar yorulmasın daha fazla üşenmesin bir daha kimse Ve o an hepimiz paragraf başı ol
Az Raadol Sevgili İnsan