Ana içeriğe atla

her nokta aslında virgül biraz

Zorladığında geceleri, çok kötü. Yorar seni gecelerin hüznü. Tamamlanmamışsan eğer. Çok uzun kelimeymiş bu. Tekrar kuramayacak kadar. Tersini olamayacak kadar. Belki de sonda. Eğer hissedersen orda. Olacaktır.

Bizse bir ileri iki geri. Geriden alıyoruz bütün ilerileri. Biraz sabredersek belki. Olacaktır.

Ama biz şımarık çocuklarıyız dünün. Bugünün uyku sersemleri. Bakarız öyle.sersem gibi. ama İçimizdeki isyan. Bugünden nefret eder. Yarından hep umutlu. Düne kin duyar. Şımarıktır aslında dün, bugün. Zamanın köleleri. Şımarık. Pis. Aynalardan mutluluğu çeken. Nefretten bile zevk alan. Kendi çapında. Madde etkisinde. İnsan tesirinde. Bir tatlı sözde. Çözülürüz ki biz. Utanmasız.

Bugün bütün cümlelerime nokta koymaktan ve hatta noktalama işaretlerinden vazgeçtiğim dakikada ve gibi bağlayıcı kelimelerle beslendiğimi hissettiğim saniyede kelimeler ne olur susun susun ki bitsin bu cümle bitsin ki insanlar yorulmasın daha fazla üşenmesin bir daha kimse

Ve o an hepimiz paragraf başı olalım. Tekrar tekrar okunalım. Temiz ve yeni. Hatta hayat paragraf başı olsun. Dursun. Ve tekrar başlasın. Sıfırdan. Hep isteyelim. İstek hep orda dursun ve biz. Ve biz yol alalım. Hiç durduğumuzu görmeyelim. Ve durursak ölelim.

Yorumlar

  1. bizler ki hep yaratıp bozup baştan yaratanlarız, yaradılıştan, kabullenilesi

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

an, anlam ve anlaşmak. ve bir o kadar sik, siklem ve sikleşmek.

Hani bir kıza kötü yola düştüğü için acınır ya.  O ney la?  Kim nereye düşüyor?  Ve düşenin arkasından kim bakıyor?  kim acıyor ve, Hangisi yargılıyor? Uzun kıvırcık mı saçı? Bugün onu bir bulsak ve ağlasak.  Düşmeyip de acıyanın arkasında kim var?  Kim belirliyor senin dünyadaki yerini?  Küçük yaşantım minnacık yaşamlarla bulanıyor.  Bulantılar hep kendime dair,  Bakıyorum da herkes bituhaf yaşıyor.  Para ve ilgi her daim göz boyuyor. şaşırmıyorum. Ve ben de bakıyorum. Denk olmanın bu kadar zor olduğu bu dünyada, Birey olmak bir yalandan ibaret.  Hangi kadın görmüş ki kendisiyle savaşmayan bir erkeği, ve tam tersi ve hangi insan kendi olmuş, herkesin dışına çıkmış,  kim ne yapmış, ve hangi koşul beliriyor bu gerçeği?  bence insanoğlu tümden bıraksın bu işleri.

Şarkımın Sözleri

Yükselsek keşke, yerden bir santim yükselsek yeter. Eksildik. Uzansak şöyle, hiçbir şey de sırtlanmamıştık oysa. Yorulduk.   Bazen uçmak iyidir. Hafifletir. Uçamıyorsan yürümek iyi gelir. Sokaklardaki kokular. O anı yaşama hissi. İklime göre dönüşür. Ağaçlara sormak lazım.   Akmayınca kendini ifade edemiyorsun. Kafanı karıştıran isteksizliğin. Umursayan senin yargıcın. Hissetmedikçe düşünmüyorsun. Üzülen senin çelişkin. Az şey isteyen bir doyumsuzsun sen.   Uyumak iyidir. İyileştirir. Uyuyamıyorsan yürümek iyi gelir. Sokaklardaki inişler. O her şey yolunda hissi. Bir anda değişir. Çıkışlara sormak lazım.        

Dinleniyorum

--> Sol gözüm kördü rüyamda. Bütün baktığımda görüyordum eksikliğini. Sağdan bakınca her zaman olduğundan daha   azını görüyordum. bakmıyormuş gibi yaptım, çok zorlandım.  Hiçbirini düşünmeyip kendini düşürtecek kadar zorladı o da. Kafayı ona takıyodum. Zor geliyordu eksik görmek. Ne gerek vardı? Düşsün o da. Ama oluyordu. Bir tarafı kör konuşup duruyordu durmadan. Sen ben hiçbirisi gibi değil. boşvermeyi bilmiyordu gerektiği kadar, gerektiği yerde. Sınırları iyi bilerek zorlamadan görürdü minnoş. rüyamda kör. bir tarafımın gözü. gözlüksüzlük kimse ezilemez ve kimse ezemezdi sonucunda gerçekliğimizde.