fak dı sİstım

O değil değil mi? İnsan olmak o değil, her gün bir çok yerde verdiğin karara göre. Bu değil. Denk gelemiyorsun ya dünyadaki adaletsizlik ile. Sen ve etrafın başka çünkü. Ne kadar anlamsız değil mi? Bir kere en başta, bütün olayımız farklı. Bütün genetiğimiz, bütün geçmişimiz, bütün aldığımız, alabildiğimiz, tuttuğumuz, bıraktığımız, sindirdiğimiz, önemsediğimiz. Yan yanayken baktığımız aynı noktayı gördüğümüz açı bile farklı. Basit cümlelerle söylüyorum. Derin bile değil, net. Ben bazı insanlara tahammül edemiyorum. sen bazı insanlara tahammül edemiyorsun, hepimiz sevmiyoruz bize göre bir şeyler. hepimizin orta yolu bulunup genel kurallar koyulmuş. Ne oluyor biliyo musun? İnsanlar denk gelmiyor diyorlar. İnsanlar denk gelemezler. Tek yapabildikleri sanmak ve inanmak. İyi yaptıkları tek şey sevmek. Nefret insanların en büyük kendini bilmemesi diye düşünüyorum. En net dağılışıdır insanın öfkeye tutulmak. Hırslandıkça kötüleşiyoru

İkili olan her şey saygı bitince bitiyor. Saygısız olanlar ise ya sahtekar ya mecburi oluyor. Belli de oluyor. Sevgi, aşk her şey saygı oldukça doluyor. Hem ne biçim güzel geliyor, hem de ne istiyorsun baktıkça. Mutsuz bile olsan saygı duyduğun bir aşkın içinden çıkamıyorsun, fazla bile olsa saygı duymadığın kişi sana eksik geliyor. Tüm çoğullukların temelinde çıkar var. Bunu olumlu görüyorum. Çıkar hangi gün kötü bir şey oldu? Salt kalp kırmanın ötesinde, dürüst ve nazik olmayanlar ve tabii ki yine kendini her şeyin en ötesi sananlar bu işi bozdu. Bir de adaletsiz dünya:) Denk gelememeler, belki de ömür boyu. Konuşamayacak kadar başka kafaya düştüğün bir yakınına ne kadar saygı duyabilirsin? Sana sebep olabildiği kadar. Yoksa sebebin hep başka. Anlayan saygı duyar mı? Sebebini bulamadığın için bütün bunlar. Çünkü sebebi yok. Saygısı bitti. Gözleri bir dünyaydı. Bakmadım en son hiç. Çünkü aslında anlamsızdı. Kimseye saygı duyamayacak kadar kendini maddeyle sınırlandırmışt