Sen de gördün o gece, sadece yalnızlık beni tamamlıyor. Ruhum başka ruha bağlanmadığında kendim oluyorum, zincirlerimi kırabiliyor, mutluluğun her rengini görebiliyorum. Gözlerimde gördün o gece benim de senin gibi olduğumu, birbirimizi ne kadar istesek de birlikte olmamanın benliğimize vereceği hazzın birlikte olmaktan kat kat daha cazip geldiğini.
Sen, sen oluyorsun, o deli deli bakan gözlerinin içindeki anlam gözlerime yansıyor. Deli deli bakıyoruz öyle. Bağlansak öyle bakamayız. Bağlansak o kıvılcım anında gider. Biliyoruz. Bildiğimiz için rahatız. İçteki acabalar ara ara geliyor, geçiyor sonra. Deli deli bakışlar. Sevişmek lazım, bu birleşme arzusunu atmak lazım bünyeden. Aslında biz sevişmeyeceğiz biliyordun, biliyordu gözlerin, sevişecek olan bedenlerimiz olacaktı. Ruhlarımız orada durup sadece birbirlerine bakacaktı. Fani bedenlerin yetinemeyen, ruhları saklayan ve sonunda bundan utanan tavrını takınıp kaçacaktım oradan, bitince. Ruhların bakışması, birbirlerine kartlarını açmaları. Ve bitti, korkak beden kazandı. Ama dönerken ordan ben bir ruhu görmenin yıllar değil, sadece istediği gibi bakan gözlerde saklı olduğunu gördüm ve ebedi yalnızlığımla barışımı işte o gece yaptım.
4 temmuz
Yorumlar
Yorum Gönder