Ana içeriğe atla

Dayı kim sürecek bu tarlayı

Genetik yükleri savurdukça altından iyi hayvan çıkıyor. Hayvanım abartılı durumlarda hıhı diyor.
Kurcaladıkça yok etmişim istekleri,aktıkça varoluyormuş oysa ki.
Ne hesaplaşman biter,ne değiştirmek istediklerin ne de öz eleştirin.insan evladı cümleleri bir düzenli kurma artık. Hatta cümle kurmayalım. Kafan mı karıştı senin yine mi yaşamak zor.
"Neden bu kadar akıllıyım" dan ince geçişler yapılır "neden benim yazgım"a bu esnada. sonra da aşk küçümsenir içten içe.
yaşam kaynağı her sıkıştığın yerde sarıldığın değil midir?belki de varoluşun.
aşkla köksüz olamamak arasında ince bir çizgi mi dersin?
İşin özü bu işleri değil öbür işleri çözmek lazım.iddiasız cümleler peşinde koşar insanlığını kabul etmiş insanlar gibi geliyordu, meğer cümlesiz bırakırmış insanı.
en iyisi tutunmak sıkı sıkı çünkü kusursuz genetik çözebilen insandır bu işleri.

Yorumlar

  1. dayılara fazla güvenim kalmadı artık.dayılar bütçemizi sarsıyo. en iyisi kendi tarlamızı kendimiz sürmek sevgilim la.

    YanıtlaSil
  2. kendi hayatımızın dayısı olalım sevgilim, tarla var ceviz de var;ama bıyık işini nasıl çözücez?

    YanıtlaSil
  3. her türlü iyi hayvan en güzeli. hıhı demek bozmamalı bünyeyi. ergenliğimizi egos jöle reklamıyla geçirdiğimiz için öyle oldu bence. hem jöle ney la? köpük mü vardı eskiden? metaforu kess

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

an, anlam ve anlaşmak. ve bir o kadar sik, siklem ve sikleşmek.

Hani bir kıza kötü yola düştüğü için acınır ya.  O ney la?  Kim nereye düşüyor?  Ve düşenin arkasından kim bakıyor?  kim acıyor ve, Hangisi yargılıyor? Uzun kıvırcık mı saçı? Bugün onu bir bulsak ve ağlasak.  Düşmeyip de acıyanın arkasında kim var?  Kim belirliyor senin dünyadaki yerini?  Küçük yaşantım minnacık yaşamlarla bulanıyor.  Bulantılar hep kendime dair,  Bakıyorum da herkes bituhaf yaşıyor.  Para ve ilgi her daim göz boyuyor. şaşırmıyorum. Ve ben de bakıyorum. Denk olmanın bu kadar zor olduğu bu dünyada, Birey olmak bir yalandan ibaret.  Hangi kadın görmüş ki kendisiyle savaşmayan bir erkeği, ve tam tersi ve hangi insan kendi olmuş, herkesin dışına çıkmış,  kim ne yapmış, ve hangi koşul beliriyor bu gerçeği?  bence insanoğlu tümden bıraksın bu işleri.

Şarkımın Sözleri

Yükselsek keşke, yerden bir santim yükselsek yeter. Eksildik. Uzansak şöyle, hiçbir şey de sırtlanmamıştık oysa. Yorulduk.   Bazen uçmak iyidir. Hafifletir. Uçamıyorsan yürümek iyi gelir. Sokaklardaki kokular. O anı yaşama hissi. İklime göre dönüşür. Ağaçlara sormak lazım.   Akmayınca kendini ifade edemiyorsun. Kafanı karıştıran isteksizliğin. Umursayan senin yargıcın. Hissetmedikçe düşünmüyorsun. Üzülen senin çelişkin. Az şey isteyen bir doyumsuzsun sen.   Uyumak iyidir. İyileştirir. Uyuyamıyorsan yürümek iyi gelir. Sokaklardaki inişler. O her şey yolunda hissi. Bir anda değişir. Çıkışlara sormak lazım.        

Dinleniyorum

--> Sol gözüm kördü rüyamda. Bütün baktığımda görüyordum eksikliğini. Sağdan bakınca her zaman olduğundan daha   azını görüyordum. bakmıyormuş gibi yaptım, çok zorlandım.  Hiçbirini düşünmeyip kendini düşürtecek kadar zorladı o da. Kafayı ona takıyodum. Zor geliyordu eksik görmek. Ne gerek vardı? Düşsün o da. Ama oluyordu. Bir tarafı kör konuşup duruyordu durmadan. Sen ben hiçbirisi gibi değil. boşvermeyi bilmiyordu gerektiği kadar, gerektiği yerde. Sınırları iyi bilerek zorlamadan görürdü minnoş. rüyamda kör. bir tarafımın gözü. gözlüksüzlük kimse ezilemez ve kimse ezemezdi sonucunda gerçekliğimizde.