fak dı sİstım

Böyle olmayadabilirdi. Biraz gel de buraya, eşitlenelim. Biraz geleyim de oraya denk düşelim. Farklı algılardan kendine bakmaya devam edip dur. Burası kötüyü yazdığımız yer miydi?  Yoksa hepimiz anlatıyoruz. Duyduğumuz felaketlere, oturduğumuz yerden çaba harcayacağımıza gördüğümüz bütün yanlışlara anında tepki göstersek, ne kadar farklı bir aynılıkta olduğumuzu daha çabuk görürdük sadece. Hızlı olurdu. Her halükarda kaba çoğunlukları da, mağdur azınlıkları da, büsbütün yalnızlıkları da yaratırdık. Çünkü biz her zaman aslında bundan keyif alırdık. Sadece yaparken parlamayı isterdik. sakinliklerimiz bile aslında çoğuldu.Beslenebildiğimiz kadar kişiyiz. Akmadığını bildiğimiz mecbur anlara zorluyor, akmasını istediğimiz anlara kasıyor ve bıraktığımız anlarda yaşıyoruz. Hep deniyor olmamıza duyduğum saygı, neşe ile bıraktığım yerlerle sevişiyor. kötüyü desem bile her zaman iyiyi kastediyorum. Bir zamanlar güven duygusu için mekan değiştirmem gerekiyordu. Yüklenmelerimi