İkili olan her
şey saygı bitince bitiyor. Saygısız olanlar ise ya sahtekar ya mecburi oluyor.
Belli de oluyor. Sevgi, aşk her şey saygı oldukça doluyor. Hem ne biçim güzel
geliyor, hem de ne istiyorsun baktıkça. Mutsuz bile olsan saygı duyduğun bir
aşkın içinden çıkamıyorsun, fazla bile olsa saygı duymadığın kişi sana eksik
geliyor.
Tüm çoğullukların
temelinde çıkar var. Bunu olumlu görüyorum. Çıkar hangi gün kötü bir şey oldu? Salt
kalp kırmanın ötesinde, dürüst ve nazik olmayanlar ve tabii ki yine kendini her
şeyin en ötesi sananlar bu işi bozdu. Bir de adaletsiz dünya:) Denk gelememeler, belki de ömür boyu. Konuşamayacak kadar başka kafaya düştüğün bir yakınına ne kadar saygı duyabilirsin? Sana sebep olabildiği kadar. Yoksa sebebin hep başka. Anlayan saygı duyar mı? Sebebini bulamadığın için bütün bunlar. Çünkü sebebi yok.
Saygısı bitti.
Gözleri bir
dünyaydı. Bakmadım en son hiç. Çünkü aslında anlamsızdı. Kimseye saygı
duyamayacak kadar kendini maddeyle sınırlandırmıştı. Benim gibi ama farklı.
Aynı olsak da olmazdı. Kardeş olmalıydık ancak. Yanakları da tatlıydı. Çünkü bambaşka
tutkular vardı. Hep bir sigara arası özlediğimiz. Bugün yanımda. Yarınsız. Ama
çok net. Çünkü saygı
vardı. Yeni oluşan. Umut gibi. Ama gerçek. Bütün çıkarların
sandığın kadar, düşünsene kötü sandığın zamanları. Çıkarcılığın en büyük
olumsuzluğun olurdu. Sen gibi herkeste oraya odaklanırdı. Bütün pis
çıkarcılığımı kafam güzelken fark ediyorum. Hiçbir şey
istenmeyen dönemleri ayrı tutuyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder