Ana içeriğe atla

Ortak açıklıklar

kendi kendime koktum bugün. yürüdükçe esti burnuma, kim diye etrafıma baktım. bir kediydi.
geçmişi istedim, bir uğrayıp çıkmak istedim. sonra oturdum bahçende, çay içtim buzlu.
keyfim iyi dedim içimden. sonra sesli söyledim. sevgilim, keyfim iyi. su sıcak gelsene. bildikçe, sahip olunuyor gibi geldi. bilgi mülkiyetini de istemedim. unutamadım ama susturdum kendimi. düşündüm ama söylemedim. farketmedi.
yanlızlığımı istedim senin yanında, olabildi. ayarsız attım, o da oldu. ben attım, o da oldu. napsam oluyo lan senle, ne geniş mideliymişsin.
Bana insanları sevdirdin dedin sevgilim. İyi sevdirmişim yürüdün gittin. O aşkı özgür bırakmak için de sen girdin kanıma tuzlukla. Aşk özgürlüğümüzmüş sevgilim, ne güzel geldin. Ne oldugumu bilmezken yüklendiğim anlatma kamburundan kurtardın, sonra da kambur gibi gecelerce sırtında taşıdın. Hiç kavram yokmuş dedim, benimle geldin.
Açık ortaklıklarımız vardı, çelişkisiz sevebildik. Helal la bize, ne geniş mideliymişiz.

Yorumlar

  1. ortaklarda bulmuşuz açıklıklarımızı
    hani suya tapanlar gibi
    tutunduğun o omuz
    yalnızken anlamını kaybediyor
    tutunduğun zaman sanki kendi vücudunu da taşıyor
    sen tutunuyorsun ya,
    o kendini güçlü sanıyor.
    sevdirdiğin insanlar
    hayvanımı besliyor
    sanki biz seviyoruz diye
    onlar adam duruyor
    sanki sevdikçe de
    insan gibi kokuyor
    midemiz geniş
    yapacak bişey yok

    sevgilim

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

an, anlam ve anlaşmak. ve bir o kadar sik, siklem ve sikleşmek.

Hani bir kıza kötü yola düştüğü için acınır ya.  O ney la?  Kim nereye düşüyor?  Ve düşenin arkasından kim bakıyor?  kim acıyor ve, Hangisi yargılıyor? Uzun kıvırcık mı saçı? Bugün onu bir bulsak ve ağlasak.  Düşmeyip de acıyanın arkasında kim var?  Kim belirliyor senin dünyadaki yerini?  Küçük yaşantım minnacık yaşamlarla bulanıyor.  Bulantılar hep kendime dair,  Bakıyorum da herkes bituhaf yaşıyor.  Para ve ilgi her daim göz boyuyor. şaşırmıyorum. Ve ben de bakıyorum. Denk olmanın bu kadar zor olduğu bu dünyada, Birey olmak bir yalandan ibaret.  Hangi kadın görmüş ki kendisiyle savaşmayan bir erkeği, ve tam tersi ve hangi insan kendi olmuş, herkesin dışına çıkmış,  kim ne yapmış, ve hangi koşul beliriyor bu gerçeği?  bence insanoğlu tümden bıraksın bu işleri.

Şarkımın Sözleri

Yükselsek keşke, yerden bir santim yükselsek yeter. Eksildik. Uzansak şöyle, hiçbir şey de sırtlanmamıştık oysa. Yorulduk.   Bazen uçmak iyidir. Hafifletir. Uçamıyorsan yürümek iyi gelir. Sokaklardaki kokular. O anı yaşama hissi. İklime göre dönüşür. Ağaçlara sormak lazım.   Akmayınca kendini ifade edemiyorsun. Kafanı karıştıran isteksizliğin. Umursayan senin yargıcın. Hissetmedikçe düşünmüyorsun. Üzülen senin çelişkin. Az şey isteyen bir doyumsuzsun sen.   Uyumak iyidir. İyileştirir. Uyuyamıyorsan yürümek iyi gelir. Sokaklardaki inişler. O her şey yolunda hissi. Bir anda değişir. Çıkışlara sormak lazım.        

Dinleniyorum

--> Sol gözüm kördü rüyamda. Bütün baktığımda görüyordum eksikliğini. Sağdan bakınca her zaman olduğundan daha   azını görüyordum. bakmıyormuş gibi yaptım, çok zorlandım.  Hiçbirini düşünmeyip kendini düşürtecek kadar zorladı o da. Kafayı ona takıyodum. Zor geliyordu eksik görmek. Ne gerek vardı? Düşsün o da. Ama oluyordu. Bir tarafı kör konuşup duruyordu durmadan. Sen ben hiçbirisi gibi değil. boşvermeyi bilmiyordu gerektiği kadar, gerektiği yerde. Sınırları iyi bilerek zorlamadan görürdü minnoş. rüyamda kör. bir tarafımın gözü. gözlüksüzlük kimse ezilemez ve kimse ezemezdi sonucunda gerçekliğimizde.