Ana içeriğe atla

Hangi kedilerdensiniz


Almadovarın çirkin kadınlarıyız hepimiz. öyle özel bi durum yok. Bildiğin mal mal yaşıyoruz. Zaman zaman dalga geçip, zaman zaman teslim. Teoride herboku bilen ama bazen hormonlarıyla ezilen, kaburgasından oluştuklarımızdan hallice algılama seviyesinde ama kavrama noktasında sürekli düşünen. Zaman zaman soysal zaman zaman sosyal. Bunu belki ancak bir kişi anlar. İşin hep en zoru anlaşmaktır. Bazıları anlaşılmadıklarını bildiklerinde bırakır. Bazıları zorlar. Herkesin önceliği farklıyken, farkındalık bazen sadece kendine özgüyü tercih ettirir. Vücudundaki aşağılamaya dair her şeyi silersin. Hisleri bilirsin, hayatta kalmaktır içgüdün. Boşuna gitme oralara. Var olamazsın.
Durmakla ilgili şair olduğum günlerde ego ile hareketi eşitlerim. Egoları bastırmanın içsel samimiyetimi koruduğuna inanan yabani içgüdülerim vardır. Bir de toplum hareketi halindeyken alınan bilgilerle gelişen egonun insanlarda yarattığı tahammülsüzlüğe inanırım. Çünkü her şey algı ve bakış açısından geçmektedir o sırada. Ve mal mal düşüncelere düşebilirim hep farkındalık çerçevesinde.  
Ama biraz da aynı dili konuşmasak mı artık diyorum. Argumandan savunmaya, tribalden aydınlanmaya çeşitlenirken algı, çözdüğün şeyleri uygulamadıkça, bok var kelimeleri sıralamakta, basitlik ve hissedilen zaten hep ortada. Azıcık daha güvenmek lazım artık hiç bilmediğimiz şeylere.

Yorumlar

  1. bir ileri bir kaç da geri, neden geri ile ileri birbirinin tersi ki?

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

an, anlam ve anlaşmak. ve bir o kadar sik, siklem ve sikleşmek.

Hani bir kıza kötü yola düştüğü için acınır ya.  O ney la?  Kim nereye düşüyor?  Ve düşenin arkasından kim bakıyor?  kim acıyor ve, Hangisi yargılıyor? Uzun kıvırcık mı saçı? Bugün onu bir bulsak ve ağlasak.  Düşmeyip de acıyanın arkasında kim var?  Kim belirliyor senin dünyadaki yerini?  Küçük yaşantım minnacık yaşamlarla bulanıyor.  Bulantılar hep kendime dair,  Bakıyorum da herkes bituhaf yaşıyor.  Para ve ilgi her daim göz boyuyor. şaşırmıyorum. Ve ben de bakıyorum. Denk olmanın bu kadar zor olduğu bu dünyada, Birey olmak bir yalandan ibaret.  Hangi kadın görmüş ki kendisiyle savaşmayan bir erkeği, ve tam tersi ve hangi insan kendi olmuş, herkesin dışına çıkmış,  kim ne yapmış, ve hangi koşul beliriyor bu gerçeği?  bence insanoğlu tümden bıraksın bu işleri.

Şarkımın Sözleri

Yükselsek keşke, yerden bir santim yükselsek yeter. Eksildik. Uzansak şöyle, hiçbir şey de sırtlanmamıştık oysa. Yorulduk.   Bazen uçmak iyidir. Hafifletir. Uçamıyorsan yürümek iyi gelir. Sokaklardaki kokular. O anı yaşama hissi. İklime göre dönüşür. Ağaçlara sormak lazım.   Akmayınca kendini ifade edemiyorsun. Kafanı karıştıran isteksizliğin. Umursayan senin yargıcın. Hissetmedikçe düşünmüyorsun. Üzülen senin çelişkin. Az şey isteyen bir doyumsuzsun sen.   Uyumak iyidir. İyileştirir. Uyuyamıyorsan yürümek iyi gelir. Sokaklardaki inişler. O her şey yolunda hissi. Bir anda değişir. Çıkışlara sormak lazım.        

Dinleniyorum

--> Sol gözüm kördü rüyamda. Bütün baktığımda görüyordum eksikliğini. Sağdan bakınca her zaman olduğundan daha   azını görüyordum. bakmıyormuş gibi yaptım, çok zorlandım.  Hiçbirini düşünmeyip kendini düşürtecek kadar zorladı o da. Kafayı ona takıyodum. Zor geliyordu eksik görmek. Ne gerek vardı? Düşsün o da. Ama oluyordu. Bir tarafı kör konuşup duruyordu durmadan. Sen ben hiçbirisi gibi değil. boşvermeyi bilmiyordu gerektiği kadar, gerektiği yerde. Sınırları iyi bilerek zorlamadan görürdü minnoş. rüyamda kör. bir tarafımın gözü. gözlüksüzlük kimse ezilemez ve kimse ezemezdi sonucunda gerçekliğimizde.