Öyle şeylerin peşindeyiz ki, o şeylerin görünen dünyada yeri yok. Görünmeyen tarafında yaşar onlar ve kendi halinde. O kadar sıradan ve gerçek. Kocaman maskelerin ardından çıkan küçük çocuklar mı büyütmek zorunda olduğumuz, yoksa anlaşmak bu kadar zor olmamalıydı. Dayattıklarımız kadar yükleriz hep, yorduğumuz kadar yoruluruz. Evet bir olmak, kurmak ve yaşatmak yalakası olduğumuz, doğrudur, aşkın değil var olmanın yalakasıyız bazen. Çünkü aşk her türlü zayıflığımıza veya yalnızlık korkumuza koyduğumuz isim olabilirken, var olmak anlaşmak gibi işler insanın içine. Ve başkalarınınkinden çıktığımız zaman yaşadığımız acılarda bile bir huzur vardır. Ya da bazen işte,belki de bazenin yalakasıyız.
Az Raadol Sevgili İnsan