Küçük dünyaların dışına çıkmak, üstünlük değil. Bütün doğruları bulmuş gibi artizlik yapma. Dışına çık ama bütünden
ve kendinden çıkma. Yüksek ego ve kabalık dışında hiç bir şeyin ağzına sıçma.
Sabit belirlemiştim kendi belirsizliğimi. Gide gele vardığım
çoğu yerde ‘ne gerek var’. Olduğum günden
beri hikayelerinizi empoze etmenize kılım. Uzaktan saygı duyarım, bir ucundan
tutarım ama dayatmalar üzerinden oluşan bütün saygılara atarım var. Herkese de
gider.
Detaya girmeye fırsatı olmayanlara ayıp olacak ama. Her gün
istikrar belleyerek aldığınız her pozisyonda, coşkunuzu kaybediyorsunuz. Döke döke
kalmayan yapraklarınızla çıplaksınız. Ben
çıplak değilim, donum var. Her gün istikrar belleyerek dayattığınız her pozisyonda
olayımı öldürüyorsunuz. Dünyadaki bütün olayım çözüp, bırakmak. Herşeye açığım, dayatmaya karşıyım.
Çoğalmayla ilgili de bir takım fikirlerim var. Ne gerek var?
Durmadan gidersen bekleyemezsin. Beklemek sinmez içine.
Sonra bir durursun. Beklemezler. Aslında
tek kişiliktir gerçek kelamlar. Diyalog değil, peşinde olmak hep esas
anlar. Ama kimsenin işine gelmiyor gerçek.
Küçümseyen taraflardan bugün deneyimler soruyor. Nereye? Bilgi sakin. Kendini
bırakarak çoğalmaya. Azalarak bitme korkusu durdurandı hep zamanda. Çoğalma konusunda bu kadar maddeci olma.
Üstelik ben çok net taraf olan bütün taraflara karşıyım. Ve hayatın politikası bakış açısı birleşmesinden geçiyorken ben, yekten bertarafım. Çünkü aşırı yalnız bir tarafım. Korktuğum şeyleri anlatsam, heyecanlarıma varırsınız. Ne kadar yalnızım. Kötü şeylerden bahsettikçe ilgi çekmeyeceğimi bilecek kadar yalnızım. En kötüsünü görmeye devam edecek kadar da arsızım.
Aşk ne kadar uçucu geliyorsa durduğun noktada, sevgiye
verdiğin önem adalet getiriyor dünyaya. Dürüstlüğü de bir önlem olarak
görüyorum. Önem için önlem. Bazen değer kötü şeyi söylememek gibi geliyorsa,
gerçek olan fikir mi, durum mu bunu düşün sadece. Durum olan hiçbir gerçeği
saklamaya hakkımız yok aslında.
Bu kadar.
Müthiş
YanıtlaSil