Romantik mi, gerçekçi mi, yoksa tam bir serseri miyim

Vahşi bir aşk bu. Duygularım ateşlere uyandı. Bilmezsin ki, gerçek çok anlık bir şeydir. O kadar gerçek gelir ki bir an, teslim olursun. O kadar senin olur ki o an, aşka düşersin. Sen bilmezsin.  Kimse bilmiyor esasında. Benim bildiğim iki şey var. Her şey geçer. Ve her şeyin geçtiğini unutup yaşamaya kendini bırakmazsan ruhunu unutursun.

Geçmesini istemediğim şeyler için mücadele etme isteğim, egomla büyük çatışmalar yaşar. Çünkü akmalıdır her şey. Nedense de hep, akmaya önem verip, yüksekten pozisyon alarak okyanuslara özenirim. Neyseki tatlı çelişkilerin insanıyım. Beslemeyi değil, dibine kadar yaşamayı bilirim. Öğreneceğim çok şey var ama henüz değil gibi hep. Olduğu gibi akacak herşey.

O gözleri görmeyecektim. Anlam yüklediğim her şeyi, herkesi o gözlerde hatırladım. Ben bir bütün gece boyunca, o gözleri görmeme engel olan her şeyi kendime taktım. O gözlere baktım.. Baktım baktım yandım. Baktım baktım hatırladım. Baktım baktım güldüm. 

O dudakları öpmeyecektim. Hevesimi, isteğimi, ruhumu o dudaklarda hatırladım. Ben sonraki günler boyunca, o dudakları öpmeye doyamadım. O dudakları öptüm. Öptüm öptüm yandım. Öptüm öptüm fark ettim. Öptüm öptüm güldüm.

Dedim ya benim bildiğim iki şey var. Her şey geçer. Ve her şeyin geçtiğini unutup yaşamaya kendini bırakmazsan ruhunu unutursun.

Gülmeyi, ağlamayı, sadece bırakmayı, rahat olmayı hatırladım. Düşünmelerim fark etti. İçim güldü. İçim ağladı. Teşekkür ederim. 

Korkma. Ben korkmuyorum çünkü,

Bir çentik daha atmayacağım.

Çünkü,

Ruhumu özgür hissetmediğim hiçbirşeyin içinde uzun süre kalmayacağım.